Język estoński jest jednym z niewielu języków, który nie wywodzi się z języków indoeuropejskich. Językoznawcy klasyfikują go do podgrupy języków bałtyckofińskich z rodziny uralskich. Ze względu na bliskie pokrewieństwo z językiem fińskim, jest dobrze rozumiany przez turystów zza Zatoki Fińskiej. Współcześnie posługuje się nim około 1,1 miliona osób. Jest językiem urzędowym Estonii od 1991 roku.
Estonia wraz z Łotwą przez wiele lat tworzyła Inflanty i była pod wpływek kultury germańskiej. Skutkiem tego było pojawienie się w estońskim wielu zapożyczeń z niemieckiego i szwedzkiego. Duży procent słownictwa pochodzi również z łotewskiego i rosyjskiego.
Najstarsze zabytki piśmiennicze języka estońskiego datuje się na XIII wiek.
Współczesny język literacki powstał dopiero w XVII wieku. Jego pismo jest oparte na alfabecie łacińskim, który składa się z 32 znaków.
W języku estońskim, podobnie jak w fińskim czy węgierskim, stosuje się różnego rodzaju afiksy ( tzw. aglutynacyjność). Różni się jednak od nich tym, że z czasem zatracił harmonię samogłoskową. Estoński charakteryzuje się również występowaniem różnej długości fonemów ( np. /toto/, /toˑto/ oraz /toːto/). Jest to cecha, która czyni język estoński bardzo interesującym dla językoznawców.
Do współczesnego języka estońskiego wkrada się coraz więcej zapożyczeń z angielskiego. Jest to spowodowane wprowadzeniem do szkół języka angielskiego jako podstawowego języka obcego.
Klienci zamawiają m.in.:
- tłumaczenia pisemne dokumentacji firmowej z i na estoński,
- tłumaczenia przysięgłe dokumentów urzędowych z i na estoński.